Artykuł przedstawia studia przypadków kotów z spondyloartozą w których wykorzystano laseroterapie.
Zwyrodnienie kręgosłupa (Spondyloartoza)
Schorzenie o charakterze rozwojowym polegające na pojawieniu się wyrośli kostnych (spondylotycznych) w kształcie powodującym mostkowanie szczelin międzykręgowych. Wyrostki spondylotyczne mogą prowadzić do znacznego ograniczenia ruchomości kręgosłupa, dodatkowo ich obecność wywołuje ucisk na nerwy rdzeniowe przez boczno grzbietowe ostrogi kostne, które zwężają otwory kręgowe oraz bolesne złamania wyrostków. Początkowo schorzenie przebiega bezobjawowo. Do objawów choroby należy m.in. zaliczyć niechęć do poruszania się, trudności ze wstawaniem, niedowłady łap, paraliże. Spondyloartroza u kotów jest rzadziej diagnozowana niż u psów. Problem długofalowego, gatunkowego leczenia zwyrodnienia kręgosłupa u kotów polega w dużej mierze na ograniczonej możliwości stosowania chemioterapeutyków w związku ze spontaniczną reakcją uboczną w stosunku do niektórych grup leków. Należy zaznaczyć, iż problem ten jako dodatkowy pojawia się u zwierząt starszych obciążonych mocznicą. Dlatego wykorzystywanie wszelkiego rodzaju zabiegów rehabilitacyjnych wydaje się doskonałym sposobem na rozszerzenie spektrum terapeutycznego.
Opis przypadków
Dane Pacjentów:
Gatunek: koty
Rasa: europejska
Płeć: samiec x 10, samice x 5
Wiek: 10-15 lat
Waga: 3-7 kg
Kastrowane oraz sterylizowane
Miejsce obserwacji:
Kliniczna Praktyka Weterynaryjna „PROVET”, Siemianowice Śląskie
Klinika Weterynaryjna „GISZOWIEC”, Katowice
Historia choroby:
W przeciągu ostatnich 12 miesięcy zgłosiło się 15 klientów z kotami. Koty wykazywały:
- zaburzenia lokomocyjne
- niechęć do zabawy
- brak aktywności ruchowej
- paraplegię kończyn miednicznych
- problemy ze wstawaniem
- zaburzenia defekacji (zatrzymanie kału)
Wykonano badania RTG, w wyniku których stwierdzono:
- zmiany we wszystkich odcinkach kręgosłupa o charakterze spondyloartrozy
- koprostazę sugerującą zaburzenia w pasażu treści pokarmowej oraz ucisk na naczynia tętnicze jamy miednicy
Badania biochemiczne krwi wykazały:
- Stężenie mocznika – 55-72 mg/dl
- Stężenie kreatyniny – 1,2-1,9 mg/dl
- Stężenie ALT – 57-103 U/l
- Stężenie AST – 15-42 U/l
- Stężenie amylazy – 700-1147 U/l
- Stężenie ALP – 50-98 U/l
Podjęta terapia
Podjęto terapię za pomocą laseroterapii-światłem laserowym o długości fali 660nm i 808 nm z wykorzystaniem urządzenia wielofunkcyjnego ETIUS ULM produkowanego przez firmę ASTAR z Bielska-Białej.
Parametry zabiegów z użyciem światła laserowego:
- Typ źródła promieniowania: I i IR
- Dawka energii: 6-12J/cm2
- Powierzchnia naświetlania: 25 cm2
- Moc promieniowania: max (5×40 mW oraz 4×400 mW)
- Częstotliwość impulsów: 10 Hz
- Wypełnienie przy pracy impulsowej: 50%
- Energia zabiegu: 150-300 J
- Metoda zabiegu: bezdotykowa, technika labilna
- Czas zabiegu: 2:46-5:33
- Częstotliwość zabiegu: codziennie
- Czas trwania: 1 seria – 15 zabiegów
Wyniki obserwacji, parametr
| Zaburzenia lokomocyjne | ||
|---|---|---|
| Liczba zabiegów: | Liczba kotów z problemem: | Procent zaleczenia: |
| 0 | 15 | 0% |
| 5 | 11 | 73% |
| 10 | 1 | 93% |
| 15 | 1 | 93% |
| Paraplegia kończyn dolnych | |||
|---|---|---|---|
| Liczba zabiegów: | Liczba kotów z problemem: | Procent zaleczenia: | |
| 0 | 6 | 0% | |
| 5 | 4 | 33% | |
| 10 | 2 | 64% | |
| 15 | 1 | 83% | |
Wnioski
- Terapia światłem laserowym zwiększa komfort życia poprzez poprawę zdolności lokomocyjnych u kotów ze spondyloartozą obciążonych mocznicą.
- Terapia światłem laserowym daje szansę na ograniczenie chemioterapii przeciwzapalnej u kotów ze spondyloartozą obciążonych mocznicą.
- Terapia światłem laserowym nie polepsza w sposób bezpośredni funkcji narządów wewnętrznych niemniej jednak poprzez poprawę defekacji stwarza warunki do ograniczenia autointoksykacji.